Onze vriendin S. gaat Hong Kong binnenkort verlaten (de verraadster!) en is daarom als een speer een ambitieus ‘things to do when I live in Hong Kong’-lijstje aan het afwerken. Dát juich ik dan wel weer toe, want het betekent gezellig toerist in eigen stad spelen!
S. en ik besloten naar Stanley te gaan. Voor ik naar Hong Kong kwam, kende ik Stanley alleen als ‘de Dunne’ en van de messen. Hier is het een vissersdorp én een toeristische attractie. Vooral de markt is heel bekend. Op een mooie zondagmiddag sprongen we in een taxi, om het onbekende shopgebied aan een nadere inspectie te onderwerpen. Maar omdat we al heel wat markten hebben gezien, vonden we het nogal tegenvallen. De sieradenkistjes waren duurder dan in Central en toen we jurken wilden passen bleek er een no fitting!-beleid te gelden. Handig. Bovendien werden we een beetje bang toen een verkoper echt heel kwaad “Copy watches, special price!” naar ons schreeuwde. We vluchtten naar een terras alwaar we deze wonderlijke verkooptechnieken evalueerden, onder het genot van een cola light. Toen namen we de taxi weer terug naar de stad.
De week erna moest Ocean Park van het lijstje worden gestreept. Omdat weekenden wat ons betreft niet bedoeld zijn om door een kermisachtig familiepark te sjokken, maakten we het dagdoel lekker concreet:
* Manlief en ik: een ritje in de twee achtbanen die het park rijk is.
* S.: reuzenpanda’ s en vissen en/of zeezoogdieren zien.
Na de achtbanen bekeken we, in het voorbijgaan op weg naar de reuzenpanda’s, wat aquaria. We concludeerden dat we vreselijk verwend zijn: wat stelt zo’n aquarium nou voor als je hebt gesnorkeld op de Filippijnen?
Eenmaal bij de reuzenpanda’s aangekomen, bleken deze dieren zich niet bewust van hun roem. Of misschien hadden ze juist wel sterallures? Ze zagen er verveeld en ongeïnteresseerd uit, en ze deden erg hun best om te voorkomen dat ze representatief op de foto kwamen. Wij vonden dat wel wat hebben. Ik zou hetzelfde doen, als ik in een heel klein stukje nepbos met een betonnen slaapkamertje zou wonen, en de hele dag drommen mensen aan me voorbij zou zien schuifelen. Dan blijf je toch ook liever in bedje bamboe knagen? Of je moont die sukkels achter het raam… Logisch!
Maar voor ons gold natuurlijk: ook al zijn het dan alleen een paar reuzenpandaoortjes en een reuzenpandarug, gezien is gezien. Afstrepen! Met een voldaan gevoel keerden we huiswaarts. Volgende keer weer een andere must-see.
Joy-Gin!
Wytske